"οὐδὲν ἂν ἔδει οὔτε τοῖς ἀρχιτέκτοσιν ὑπηρετῶν οὔτε τοῖς δεσπόταις δούλων"

Αριστοτέλης

"εἰ γὰρ ἠδύνατο ἕκαστον τῶν ὀργάνων κελευσθὲν προαισθανόμενον ἀποτελεῖν τὸ αὑτοῦ ἔργον, ὥσπερ τὰ Δαιδάλου φασὶν τοὺς τοῦ Ἡφαίστου τρίποδας, οὕς φησιν ποιητὴς αὐτομάτους θεῖον δύεσθαι ἀγῶνα, οὕτως αἱ κερκίδες ἐκέρκιζον αὐταὶ καὶ τὰ πλῆκτρα ἐκιθάριζεν, οὐδὲν ἂν ἔδει οὔτε τοῖς ἀρχιτέκτοσιν ὑπηρετῶν οὔτε τοῖς δεσπόταις δούλων"                                                                               (Πολιτικά, 1253b, 34) 

Τέλη Ιουλίου ήταν και απολάμβανα τον καφέ μου στη γνωστή μου γωνιά στη Φωκίωνος διαβάζοντας στην εφημερίδα τις αναλύσεις για τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων, όταν άκουσα χαρούμενες φωνές.

Κύριε, ξέραμε ότι θα σας βρούμε εδώ και ήρθαμε να μοιραστούμε τη χαρά μας μαζί σας.

Καλώς τα παιδιά, για λέγε Πέτρο.

Πέτρος: πέρασα στους μηχανολόγους – ηλεκτρολόγους.

Αιμίλιος: κι εγώ στους ναυπηγούς.

Ελένη: εμένα με περιμένει το φυσικό.

Χριστίνα: κι εμένα το χημικό.

Μπράβο, πετύχατε αυτό που θέλετε από ότι θυμάμαι, καλή σταδιοδρομία και σε τέσσερα χρόνια επαγγελματίες.

Χριστίνα: Να δούμε, θα βρούμε δουλειά;

Α, όχι τέτοια, τη ζωή την κοιτάμε με αισιοδοξία, είπαμε, μια μικρή επανάσταση κάθε μέρα κι όλα θα πάνε καλά.

Ελένη: Μα δε διαβάζετε, κάθε μέρα απολύσεις;

Ποια η γνώμη σας, αν δήλωνα ότι λυπάμαι τον βιομήχανο;

Πέτρος: Κύριε, πάντα ανατρεπτικός, είναι δυνατό;

Ας σκεφτούμε λίγο, ο βιομήχανος για μένα, συντηρεί ένα σχολείο που με πληρώνει. Μου λέει για παράδειγμα «θέλω να μου φτιάξεις ένα μηχάνημα που να παράγει χίλια ψυγεία την ημέρα» και μου πληρώνει όλα τα έξοδα για τις δοκιμές που θα κάνω μέχρι να το πετύχω.

Πέτρος: Τότε θα με απολύσει.

Πιστεύετε ότι ο βιομήχανος ενδιαφέρεται να παράγει χίλια ψυγεία την ημέρα μόνο;

Αιμίλιος: Όχι βέβαια, ενδιαφέρεται και να πουλάει χίλια ψυγεία την ημέρα.

Όσο έχει εργαζόμενους θα τα καταφέρνει, μετά όμως;

Αιμίλιος: Μετά την πάτησε, εμείς όμως τι κερδίσαμε;

Πάρτε για παράδειγμα τον πλουσιότερο άνθρωπο που ξεζούμισε νέα μυαλά εδραιώνοντας την αυτοκρατορία του στα λογισμικά υπολογιστών. Σήμερα είναι ο μόνος;

Πέτρος: Όχι, κυκλοφορούν λογισμικά όπως τα Linux, Ubuntu και άλλα που διανέμονται ελεύθερα, με μόνη υποχρέωση, αν βελτιώσεις κάποια εντολή, να τη διαθέσεις κι εσύ ελεύθερα.

Άρα τι κερδίσατε;

Ελένη: Κατάλαβα, η τεχνογνωσία που απέκτησα με τη συνεισφορά του βιομήχανου, είναι δική μου και όχι δική του.

Χριστίνα: Μέχρι τότε όμως τι γίνεται;

Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να είμαι κοινωνιολόγος για να περιγράψω τη συνέχεια. Μέχρι τότε μπαίνετε εσείς στο παιχνίδι της ζωής, γι’ αυτό εκπαιδεύεστε, εκμεταλλευτείτε το και με προσπάθεια και αισιοδοξία θα βρείτε τη λύση. Σε εσάς πέφτει ο κλήρος να μας βάλετε στην εποχή των ρομπότ.

Χριστίνα: Ναι, ναι θυμάμαι την εργασία στη Β λυκείου με την ρομποτοποιημένη διανομή τροφίμων με υπόγειο δίκτυο και την προφητική ρήση του Αριστοτέλη, εγώ είχα αναλάβει το κομμάτι με τον Αριστοτέλη.

Μη μου πεις ότι θυμάσαι και τι έλεγε;

Χριστίνα: «…αν κάθε όργανο μπορούσε να κάνει τη δουλειά του, διατασσόμενο ή προαισθανόμενο από μόνο του ………………. τότε ούτε οι αρχιτεχνίτες θα είχαν ανάγκη από βοηθούς ούτε οι αφέντες δούλους.» Θυμάστε; Είχαμε κάνει ολόκληρη ανάλυση με το διατασσόμενο, βλέπε ανελκυστήρα και το προαισθανόμενο, βλέπε ψυγείο. Φυσικά το ρομπότ κάνει και τα δύο.

Άρα σας περιμένει πεδίο δόξης λαμπρό μέσα στα Α.Ε.Ι. στην αρχή και στον επαγγελματικό τομέα στη συνέχεια. Είμαι σίγουρος για τις επιτυχίες σας.