Σήμερα κάνει ζέστη!!!

 

    Χτυπάει το κουδούνι της τέταρτης ώρας κι εκεί που κουβεντιάζαμε διάσπαρτοι στην αυλή του σχολείου, βλέπω τους συμμαθητές μου να κινούνται προς τη σκάλα που οδηγεί στο εργαστήριο του Β’ ορόφου. Απόρησα προς στιγμή με την προθυμία τους, αλλά αμέσως θυμήθηκα πως έχουμε Φυσική, πράγμα που σημαίνει τρεις περιπτώσεις:

1.     Αν μπεις μέχρι 3 λεπτά αφού χτυπήσει το κουδούνι, ο Φυσικός σε καλοδέχεται με χαμόγελο,

2.     από 3 – 5 λεπτά με παρατήρηση,

3.     μετά τα 5 λεπτά δεν μπαίνεις.

Μπήκαμε στο εργαστήριο, εγώ τελευταία, κι ενώ καλημέριζε όλους, μου λέει:

Καθηγητής:     Καλημέρα Χριστίνα, εσύ πάλι τελευταία.

Χριστίνα:        Καλημέρα κύριε, αλλά σήμερα κάνει ζέστη.

Καθηγητής:     Κι εσύ πού το ξέρεις;

Αυτός ο άνθρωπος, ούτε μια συμβατική απάντηση, άκου πού το ξέρω;

Χριστίνα:        Μα κύριε, φοράω ένα μπλουζάκι μόνο και ίδρωσα ανεβαίνοντας τη σκάλα.

Καθηγητής:     Ναι, αλλά γιατί ίδρωσες;

Κουβέντα θέλει, με συμφέρει όμως, γιατί έτσι θα αργήσει να ξεκινήσει το μάθημα.

Χριστίνα:        Μάθαμε ότι ανήκουμε στα ομοιόθερμα ζώα κι όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι μεγαλύτερη από τη θερμοκρασία του σώματος μας, ιδρώνουμε ώστε με την εξάτμιση να διατηρηθεί η θερμοκρασία μας.

Καθηγητής:     Μπράβο, μόλις έκανες μια ωραία εισαγωγή στο σημερινό μας μάθημα. Ας θυμηθούμε από πέρυσι δυο φυσικά μεγέθη, τη θερμοκρασία και τη θερμότητα.

Χριστίνα:        Η θερμοκρασία μας δείχνει πόσο θερμό ή ψυχρό είναι ένα σώμα και τη μετράμε σε βαθμούς Κελσίου με θερμόμετρο.

Καθηγητής:     Θυμάστε πού στηρίζεται η λειτουργία του θερμόμετρου;

Μιχάλης:         Όταν τα σώματα θερμαίνονται, διαστέλλονται. Οπότε ο Κέλσιος εγκλώβισε υδράργυρο σε ένα δοχείο που κατέληγε σε ένα πολύ στενό και μακρύ σωληνάκι.

Καθηγητής:     Σωστά, αλλά πού οφείλεται η διαστολή των σωμάτων;

Μιχάλης:         Στο ότι θερμαίνονται.

Καθηγητής:     Δεν πάμε πίσω, πάμε μπροστά. Τα σώματα θερμαινόμενα διαστέλλονται                    διότι….........................

Μαθητές:        ……………………….

Καθηγητής:     Να θυμηθούμε ότι τα σώματα αποτελούνται από μικροσκοπικά σωματίδια όπως υποστήριζε ο …………………

Βασιλική:        Α ναι ναι ο Δημόκριτος, τα άτομα.

Καθηγητής:     Μπράβο! Νομίζεται όμως ότι οι δομικοί λίθοι των σωμάτων είναι εντελώς               ακίνητοι;

Βασιλική:        Στα στερεά σώματα ναι, στα υγρά το ένα κινείται δίπλα στο άλλο και στο αέριο το ένα ανεξάρτητα από το άλλο.

Καθηγητής:     Πολύ καλή προσέγγιση, πέστε μου όμως, αν πλησιάσω αναμμένο κερί σε ένα καρφί τι θα γίνει;

Χαρά:              Το καρφί θα αρχίσει να ζεσταίνεται και να αυξάνει τη θερμοκρασία του.

Καθηγητής:     Ναι, αλλά στο μικρόκοσμο τι γίνεται; Κάθε δομικός λίθος ανάβει ένα καντηλάκι που η φλόγα του συνεχώς αυξάνει;

……………γέλια………….

Ελένη:             Όχι βέβαια.

Καθηγητής:     Αλλά;

Ελένη:             Επειδή η θερμότητα είναι ενέργεια, τη μετατρέπουν σε κινητική ενέργεια και μάλλον κινούνται πιο ζωηρά, σωστά;

Καθηγητής:     Άρα δεν είναι εντελώς ακίνητα και για να κινηθούν πιο ζωηρά που λέτε, θέλουν περισσότερο χώρο.

Νίκος:             Λογικό, ………….. γι’ αυτό διαστέλλονται.

Καθηγητής:     Και όσο διαστέλλονται, τα σωματίδια απομακρύνονται και οι μεταξύ τους               δυνάμεις …….

Νίκος:             Χαλαρώνουν και κάποια στιγμή αρχίζει να κινείται το ένα δίπλα στο άλλο, δηλαδή υγρή κατάσταση.

Καθηγητής:     Κι αν συνεχίσω τη θέρμανση;

Νίκος:             Ευκολάκι, κάποια στιγμή απομακρύνονται τόσο που σχεδόν μηδενίζεται η αλληλεπίδρασή τους, δηλαδή αέριο.

Καθηγητής:     Αυτό εκμεταλλεύτηκε ο Κέλσιος, το ότι δηλαδή τα σώματα θερμαινόμενα διαστέλλονται και μάλιστα γραμμικά. Το λεπτό σωληνάκι βοηθά ώστε η διαστολή να είναι εμφανέστερη. Πως το βαθμολόγησε όμως;

Σπύρος:           Βασίστηκε στις τρεις καταστάσεις της πιο διαδεδομένης χημικής ένωσης στην επιφάνεια του πλανήτη μας, το νερό. Έβαλε το 0 στη θέση που ισορρόπησε η υδραργυρική στήλη όταν το θερμόμετρο βυθίστηκε σε νερό με πάγο σε ισορροπία και το 100 τη στιγμή που έβραζε το νερό κι έβγαινε σαν ατμός.

Καθηγητής:     Για θερμοκρασίες κάτω του μηδενός χρησιμοποιούσε αρνητικούς αριθμούς.

Βασιλική:        Πάλι αυτοί οι αρνητικοί αριθμοί.

Καθηγητής:     Εδώ η Φύση σας λυπήθηκε.

Βασιλική:        Με ποιο τρόπο;

Καθηγητής:     Μεταγενέστερα πειράματα με τα αέρια, μας υπέδειξαν ότι στη θερμοκρασία υπάρχει κατώφλι, στους -2730 C, τα δομικά στοιχεία της ύλης έχουν τη μικρότερη κινητική ενέργεια.

Βασιλική:        Το -273 όμως είναι αρνητικός αριθμός.

Καθηγητής:     Σωστά, γι’ αυτό ο Κέλβιν έφτιαξε την κλίμακά του, βάζοντας το 0 στο -273 του Κέλσιου διατηρώντας τη διαβάθμισή του, έτσι όλες οι θερμοκρασίες εκφράζονται με θετικούς αριθμούς.

Βασιλική:        Να κι ένας καλός Φυσικός.

Καθηγητής:     Θα προσποιηθώ πως δεν άκουσα, -είπε χαμογελώντας-, οπότε κατά Κέλβιν πού αλλάζει κατάσταση το νερό;

Σπύρος:           Ο πάγος τήκεται στους 273Κ, το νερό βράζει στους 373Κ, η θερμοκρασία του σώματός μας είναι 310Κ όταν είμαστε υγιείς……. οι δύο κλίμακες συνδέονται με τη σχέση Τ=273+θ.

Καθηγητής:     Έχουμε βέβαια και την κλίμακα Φαρενάιτ με λίγο πιο δύσκολη, αλλά και πάλι γραμμική σχέση: t=32+1,8.θ, που χρησιμοποιούν στην Αμερική. Επανέλαβε τις θερμοκρασίες που είπες σε Φαρενάιτ.

Σπύρος:           Ο πάγος τήκεται στους 32+1,8x0=320F, το νερό βράζει στους 32+1,8x100= 2120F και η θερμοκρασία του σώματός μας είναι 32+1.8x37=98,60F όταν είμαστε υγιείς………ναι, αλλά εμείς ποια κλίμακα θα χρησιμοποιούμε;

Καθηγητής:     Στην καθημερινή ζωή εδώ στην Ευρώπη χρησιμοποιούμε τους βαθμούς Κελσίου, αν βρεθείτε στην Αμερική, σαν φοιτητές ας πούμε, τους βαθμούς Φαρενάιτ. Στην επιστήμη όμως στο S.I. (διεθνές σύστημα μονάδων) η θερμοκρασία μετριέται σε Κέλβιν και είναι θεμελιώδες μέγεθος. Αλλά τι ψιθυρίσατε και γελάτε;

Βασιλική:        Να, είπαμε ότι αν εμείς οι μαθητές είμαστε οι δομικοί λίθοι, τότε εδώ στην τάξη κάνει παγωνιά, είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο κάνοντας μικρές κινήσεις. Τώρα που θα χτυπήσει το κουδούνι, ανεβαίνει η θερμοκρασία, αλλάζουμε κατάσταση και κινούμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο κατεβαίνοντας τις σκάλες κι όταν φτάσουμε στην αυλή, η θερμοκρασία ανεβαίνει κι άλλο και σκορπάμε.

Καθηγητής:     Ναι αλλά σε 10 λεπτά θα ξαναχτυπήσει το κουδούνι.

Νίκος:             Ε, τότε θα ακολουθήσει η ανάποδη διαδικασία, πλάκα θα έχει, ένα υγρό που ανεβαίνει τη σκάλα, αφύσικα πράγματα.

Καθηγητής:     Μη το λες, η Φυσική το καλύπτει και αυτό, με τη θεωρία του Χάους που θα μάθετε αργότερα.

Ελένη:             Χάος, τι είναι αυτό;

Καθηγητής:     Ελάτε τώρα, μερικοί εδώ μέσα είναι αρχιτέκτονες στο να το δημιουργούν, είπε γελώντας, και η εργασία σας για το επόμενο μάθημα: 

«Γιατί καταργούνται τα υδραργυρικά θερμόμετρα;»


Οι τρεις κλίμακες 


Συνέχεια

Ήταν Τετάρτη βράδυ και μετά τον αγώνα ποδοσφαίρου που παρακολούθησα στην τηλεόραση θυμήθηκα την εργασία για τα θερμόμετρα που είχα να παραδώσω την επόμενη. Στρώθηκα λοιπόν στο διαδίκτυο, μου πήρε ¾ της ώρας και την τελείωσα, αλλά ξέχασα να τη βάλλω στη σάκα μου.

Μπαίνοντας στην ώρα του, αφήναμε τις εργασίες ή τις δικαιολογίες μας στο γραφείο του και καθόμασταν στις θέσεις μας.

Καθηγητής:     Η Χριστίνα λοιπόν έγραψε την εργασία της αλλά την ξέχασε. Πες μας                        λοιπόν τι βρήκες.

Χριστίνα:        Η ιστορία ξεκινάει από ένα ψαροχώρι της Ιαπωνίας, όταν οι κάτοικοι αντιλήφθηκαν ότι οι γάτες τους μέρα με τη μέρα παρέλυαν με κατάληξη το θάνατό τους. Ανησύχησαν στην αρχή αλλά τρομοκρατήθηκαν όταν τα συμπτώματα αυτά έφτασαν και στους ίδιους. Ανέλαβε η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και ανακάλυψε ότι 5 χιλιόμετρα βορειότερα λειτουργούσε ένα εργοστάσιο μπαταριών που έριχνε τα απόνερα ξεπλύματος των μηχανημάτων του στο ποτάμι. Η κατασκευή μπαταριών τότε, χρησιμοποιούσε υδράργυρο, στοιχείο που ανήκει στα βαρέα μέταλλα και είναι «μη βιοδιασπώμενη» ουσία προκαλώντας το φαινόμενο της «βιοσυσσώρευσης». Από τότε απαγορεύτηκε η χρήση υδράργυρου στις μπαταρίες (μέχρι σήμερα αναγράφουν: NO MERCURY) και στα θερμόμετρα.

Καθηγητής:     Έκτακτα, είναι σαν να παρέδωσες την εργασία σου, αλλά πώς μετράμε τη θερμοκρασία σήμερα;

Δημήτρης:       Με οινοπνευματικά, μεταλλικά ή ηλεκτρονικά θερμόμετρα.

Καθηγητής:     Ας δούμε λοιπόν ένα ηλεκτρονικό θερμόμετρο. Χρειαζόμαστε:

1.     τον γνωστό μας από άλλα πειράματα μικροελεγκτή Arduino

2.     ένα αδιάβροχο ηλεκτρονικό θερμόμετρο DS18B20

3.     ένα αντιστάτη R=4,7 kΩ

4.     καλώδιο σύνδεσης του μικροελεγκτή με τον υπολογιστή.


Η συνδεσμολογία είναι απλή, το αδιάβροχο ηλεκτρονικό θερμόμετρο DS18B20 καταλήγει σε τρία καλώδια, το μαύρο συνδέεται στη γείωση του Arduino, το κόκκινο στα 5V, το κίτρινο στη θύρα 2 και ο αντιστάτης μεταξύ κίτρινου και κόκκινου. Έλα Σπύρο ανάλαβε τη γνωστή διαδικασία.

Σπύρος:           Εύκολο, τρία καλώδια όλα κι όλα κι ένας αντιστάτης, έτοιμο. Αντιγράφω το πρόγραμμα στο IDE, το φορτώνω στο Arduino και ανοίγοντας το παράθυρο επικοινωνίας εμφανίζονται οι θερμοκρασίες που μετράει………….. Έτοιμο κι αυτό, εμφανίζει τη θερμοκρασία κάθε τρία δευτερόλεπτα.

Καθηγητής:     Ωραία και πώς μετράμε τη θερμότητα;

Δημήτρης:       Με τα θερμόμετρα, το λέει η λέξη.

Καθηγητής:     Συμφωνήσαμε ότι με τα θερμόμετρα μετράμε τη θερμοκρασία.

Βασιλική:        Τότε γιατί δε τα λέμε θερμοκρασιόμετρα και μας μπερδεύετε;

Καθηγητής:     Έχεις δίκιο, τον όρο χρησιμοποίησαν πρώτα οι ξένοι και ακολουθήσαμε κι εμείς διατηρώντας τον. Η θερμότητα είναι μορφή ενέργειας και μετριέται σε Joule. Στο προηγούμενο μάθημα, μου είπατε ότι οι δομικοί λίθοι τη μετατρέπουν σε κινητική.

Νίκος:             Ναι κινούνται πιο ζωηρά.

Καθηγητής:     Σωστά, αυτό μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι η θερμότητα δεν κατέχεται, αλλά μεταβιβάζεται. Τα πειράματα έδειξαν ότι αυθόρμητα μεταβιβάζεται από το σώμα με μεγαλύτερη θερμοκρασία σε αυτό με τη μικρότερη.

Ελένη:             Δηλαδή από τα πιο άτακτα μόρια στα πιο φρόνημα που σημαίνει ότι στη φύση η αταξία μεταβιβάζεται.

Καθηγητής:     Μου αρέσει ο τρόπος σκέψης σου, αλλά μεταβιβάζεται και η φρονιμάδα μιας και το σώμα με τη μεγαλύτερη θερμοκρασία θα ψυχθεί. Στη Φυσική διαθέτουμε και μέτρο της αταξίας όπως θα μάθετε αργότερα την «εντροπία» και η φύση ψηφίζει πάντα υπέρ της αταξίας.

Σπύρος:           Ούτε παιδί να ήταν και τότε πώς μετράμε τη θερμότητα που μεταβιβάζεται από σώμα σε σώμα λόγω διαφοράς θερμοκρασίας;

Καθηγητής:     Συνήθως μετράμε τις αλλαγές που επιφέρει στα σώματα μεταβιβαζόμενη.

Σπύρος:           Δηλαδή την αύξηση της θερμοκρασίας του.

Καθηγητής:     Σωστά, ας σκαρώσουμε τώρα ένα πείραμα προσπαθώντας να θερμάνουμε μια ποσότητα νερού με γκαζάκι. Υποθέτοντας ότι η φλόγα σε ίσους χρόνους μεταφέρει τα ίδια ποσά θερμότητας, θα μετράμε το χρόνο θέρμανσης αντ' αυτής. Όσο για τη θερμοκρασία θα χρησιμοποιήσουμε ηλεκτρονικά θερμόμετρα αποφεύγοντας τα υδραργυρικά.

Σπύρο, σύνδεσε παράλληλα με το πρώτο θερμόμετρο και το δεύτερο τα μαύρα καλώδια μαζί, τα κόκκινα μαζί, το ίδιο και τα κίτρινα.

Σπύρος:           Ελάτε κύριε, ξέρω τι θα πει παράλληλα. Τα ένωσα και κάνω επανεκκίνηση, ανοίγω το παράθυρο επικοινωνίας και ανά τρία δευτερόλεπτα μου λέει τώρα δύο θερμοκρασίες. Τέλειο!!!

Καθηγητής:     Πάνω σε αναμμένο γκαζάκι τοποθετούμε 2 πυρίμαχα δοχεία με 100g και 200g νερού στα οποία βυθίσαμε τα θερμόμετρα και καταγράφουμε ανά λεπτό τη θερμοκρασία για 10 λεπτά υποθέτοντας ότι η φλόγα σε ίσους χρόνους μεταφέρει τα ίδια ποσά θερμότητας.

1.     Ένας θα παρακολουθεί το χρονόμετρο του κινητού του,

2.     ο δεύτερος τις ενδείξεις των θερμομέτρων,

3.     ο τρίτος θα καταγράψει την αρχική θερμοκρασία στα πρώτα κουτάκια και

4.     στη συνέχεια τις τιμές θερμοκρασίας στον πίνακα τιμών και τις αντίστοιχες κουκίδες στη γραφική παράσταση.

Ο πίνακας τιμών

α.α.

t (min)

θ100 (0C)

θ200 (0C)

 1.

0

 

 

2.

1

 

 

3.

2

 

 

4.

3

 

 

5.

4

 

 

6.

5

 

 

7.

6

 

 

8.

7

 

 

9.

8

 

 

10.

9

 

 

11.

10

 

 









και το γράφημα


……………………………………………………….

Παύλος:          Ευθεία είναι που δεν περνάει από την αρχή, άρα τα ποσά θερμοκρασία – θερμότητα (χρόνος) δεν είναι ανάλογα.

Καθηγητής:     Μπορούμε όμως να τις μεταφέρουμε παράλληλα ώστε να περνούν από την                αρχή των αξόνων;

Παύλος:          Και βέβαια, αρκεί από όλες τις θερμοκρασίες να αφαιρέσουμε την αρχική, το έχουμε επαναλάβει με τα ελατήρια.

Καθηγητής:     Οπότε ποια ποσά είναι ανάλογα;

Παύλος:          Η θερμότητα (χρόνος) και η μεταβολή της θερμοκρασίας.

Καθηγητής:     Και με μια οριζόντια γραμμή στο γράφημα διαπιστώνουμε και άλλη μια                    αναλογία.

Παύλος:          Για να δούμε. Βέβαια, η θερμότητα (χρόνος) είναι ανάλογη της μάζας.

Καθηγητής:     Και μια τελευταία εξάρτηση είναι από το υλικό που θερμαίνεται. Αν τώρα μαθηματικοποιήσουμε τα πειραματικά συμπεράσματα, συμβολίζοντας τη θερμότητα με Q, τη μάζα με m, τη συμμετοχή του υλικού με c (ειδική θερμότητα) και τη μεταβολή της θερμοκρασίας με Δθ καταλήγουμε στο νόμο της θερμιδομετρίας:

Q = m . c . Δθ

Χαρά:              Ωραία, παρόλο που κάναμε πείραμα σήμερα, νωρίς τελειώσαμε, έχουμε                   άλλα 10 λεπτά.

Καθηγητής:     Έχουμε πει εκατοντάδες φορές ότι «Φυσική σημαίνει μετρώ» και ολοκληρώνουμε μια σχέση μόνο αφού έχουμε ασχοληθεί και με τις μονάδες μέτρησης.

Σπύρος:           Ε καλά τώρα, τα είπαμε αυτά, τη θερμότητα τη μετράμε σε Joule, τη μάζα σε kg, τη μεταβολή της θερμοκρασίας σε 0C και η ……. πώς την είπαμε, ειδική θερμότητα, δεν μας είπατε.

Καθηγητής:     Δε σας είπα, γιατί μπορείτε να βρείτε τη μονάδα της. Τα δύο πρώτα σωστά, στο τρίτο μια παρατήρηση, συμφωνήσαμε ότι στην επιστήμη η θερμοκρασία μετριέται σε Κέλβιν.

Σπύρος:           Σωστά θα πρέπει να τη μετατρέψουμε Τ=273+θ.

Καθηγητής:     Κάνε ένα παράδειγμα με αρχική θερμοκρασία 25 0C και τελική 55 0C.

Σπύρος:           Τότε κατά Κέλσιο Δθ=55-25=30 0C και κατά Κέλβιν Τ1=273+25=298Κ,                    Τ2=273+55=328Κ, άρα ΔΤ=328-298=30Κ. Βγαίνει το ίδιο, περίεργο.

Καθηγητής:     Για σκέψου λίγο, δεν είναι και τόσο περίεργο, δες το θεωρητικά, από τη                    σχέση.

Σπύρος:           Για να δούμε, Τ1=273+θ1 και Τ2=273+θ2, άρα 

                ΔΤ=Τ21=(273+θ2)-(273+θ1)=273+θ2-273-θ121=Δθ. 

                Ωραίο! ΔΤ=Δθ, άρα γιατί να κάνω τις μετατροπές;

Καθηγητής:     Ναι αλλά τώρα ξέρεις (επίστασαι) γιατί δεν είναι ανάγκη να κάνεις μετατροπές. Όσο για την ειδική θερμότητα, λύστε την μαθηματική έκφραση ως προς αυτήν.

Νίκος;             Βέβαια, το έχουμε ξανακάνει. Έχουμε Q m . c . Δθ, c=Q/(m . Δθ) που μας               κάνει 1J/(kg . K).

Καθηγητής:     Και μη παραξενευτείτε αν δείτε τις εκφράσεις: 1J/(kg . oC) , ή1J/(kg . grad), τώρα ξέρετε το γιατί, με τη διευκρίνιση ότι το grad προέρχεται από τη λέξη grade που σημαίνει βαθμός. Αλήθεια τι φανερώνει η ειδική θερμότητα σαν μέγεθος;

Ελένη:             Είπαμε το υλικό.

Καθηγητής:     Είναι κάτι παραπάνω, στο νερό για παράδειγμα  η ειδική θερμότητα 4200J/(kg . oC), μας υπόσχεται, δηλαδή η φύση, ότι αν προσφέρουμε 4200J σε 1kg νερού, η θερμοκρασία του θα αυξηθεί κατά 0C, ανεξάρτητα από το αν πάει από τους 24 0C στους 25 0C ή από τους 88,5 0C στους 89,5 0C. Περιμένω στο άλλο μάθημα σε ένα δίφυλλο την εργασία σας με τίτλο:

«Νόμος της θερμιδομετρίας.»

 

Πρόγραμμα θερμοκρασιών για Arduino

 

/* Multiple DS18B20 1-Wire digital temperature sensors with Arduino example code.

More info: https://www.makerguides.com */

// Include the required Arduino libraries:

#include <OneWire.h>

#include <DallasTemperature.h>

#define ONE_WIRE_BUS 2              // Define to which pin of the Arduino the 1-Wire bus is connected:

// Create a new instance of the oneWire class to communicate with any OneWire device:

OneWire oneWire(ONE_WIRE_BUS);

DallasTemperature sensors(&oneWire);        // Pass the oneWire reference to DallasTemperature library:

int deviceCount = 0;

float tempC;

float tempF;

 

void setup() {

  // Begin serial communication at a baud rate of 9600:

  Serial.begin(9600);

  // Start up the library:

  sensors.begin();

  // Locate the devices on the bus:

  Serial.println("Locating devices...");

  Serial.print("Found ");

  deviceCount = sensors.getDeviceCount();

  Serial.print(deviceCount);

  Serial.println(" devices");

}

void loop() {

  // Send the command for all devices on the bus to perform a temperature conversion:

  sensors.requestTemperatures();

  // Display temperature from each sensor

  for (int i = 0;  i < deviceCount;  i++) {

    Serial.print("Sensor ");

    Serial.print(i + 1);

    Serial.print(" : ");

    tempC = sensors.getTempCByIndex(i);

    tempF = sensors.getTempFByIndex(i);

    Serial.print(tempC);

    Serial.print(" \xC2\xB0"); // shows degree symbol

    Serial.print("C  |  ");

    Serial.print(tempF);

    Serial.print(" \xC2\xB0"); // shows degree symbol

    Serial.print("F  |  ");

    Serial.print(tempC+273);

    Serial.println(" K");

  }

  Serial.println();  delay(3000);

}